Τα φορτία που δέχεται η άρθρωση του γόνατος κατά τη διάρκεια του τρεξίματος είναι 3πλάσια σε σχέση με το περπάτημα (8,02 φορές το βάρος του σώματος στο τρέξιμο έναντι 2,72 φορές το βάρος του σώματος στο περπάτημα). Με βάση αυτό, κάποιος θα μπορούσε να υποθέσει ότι τα αυξημένα φορτία που δέχεται η άρθρωση του γόνατος στο τρέξιμο ίσως να συνδέονται με την ανάπτυξη της οστεοαρθρίτιδας γόνατος. Ωστόσο, καμία μελέτη έως τώρα δεν έχει δείξει ότι ισχύει αυτή η υπόθεση.
Την εξήγηση, αυτού του παράδοξου, προσπάθησε να δώσει μία πρόσφατη εμβιομηχανική μελέτη. Φαίνεται, λοιπόν, ότι ο μικρός χρόνος επαφής του ποδιού κατά τη φάση στήριξης και το σχετικά μεγάλο μήκος του διασκελισμού στο τρέξιμο μειώνει την επίδραση των μέγιστων φορτίων, τόσο ώστε τα φορτία ανά μονάδα απόστασης στο τρέξιμο να μην είναι μεγαλύτερα από εκείνα στο περπάτημα. Επίσης, φάνηκε ότι όσο αυξάνεται η ταχύτητα του τρεξίματος, τα μέγιστα φορτία αυξάνονται αλλά το φορτίο ανά μονάδα απόστασης μειώνεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου