Μύες του κοιλιακού τοιχώματος: το κύρτωμα της μέσης

Οι ίνες των λοξών μυών και οι απονευρώσεις τους σχηματίζουν μια πραγματική ζώνη γύρω από την κοιλιά (Σχήμα 45). Στην πραγματικότητα οι ίνες του έξω λοξού στη μία πλευρά συνέχονται με τις ίνες του έσω λοξού στην άλλη πλευρά και το αντίστροφο, έτσι ώστε, λαμβανόμενοι ως σύνολο, οι λοξοί μύες σχηματίζουν ένα στρώμα που δεν είναι ορθογώνιο, αλλά έχει σχήμα διαμαντιού και βρίσκεται πάνω σε κεκλιμένο επίπεδο. Αυτό το κεκλιμένο επίπεδο στην πραγματικότητα καθορίζει το κύρτωμα της μέσης.

Αυτό μπορούμε να το δούμε εύκολα σ' ένα μοντέλο (Σχήμα 46). Αν χορδές ή ελαστικές ταινίες (Α) σχηματιστούν ανάμεσα σε δύο κύκλους παράλληλα προς το άξονα που ενώ τα κέντρα των δύο κύκλων σχηματίζεται μια κυλινδρική επιφάνεια. Αν ο άνω κύκλος περιστραφεί σε σχέση με τον κάτω κύκλο (Β) οι χορδές παραμένουν τεντωμένες αλλά κινούνται λοξά και το επικάλυμμα της επιφάνειας που περιγράφεται είναι γνωστό ως το υπερβολοειδές της στροφής. Η επιφάνειά του είναι κοίλη και στο σχήμα μια υπερβολοειδούς κοιλότητας. Αυτό εξηγεί
γιατί η μέση είναι κοίλη, περισσότερο καθώς οι λοξές ίνες είναι υπό ισχυρότερη πίεση από το υποδόριο λίπος και λεπτότερο. Για το λόγο αυτό για να αποκατασταθεί η κοιλότητα της μέσης πρέπει να αυξήσετε την τάση των λοξών μυών της κοιλιάς.





Το κείμενο είναι αυτούσιο από το βιβλίο "Kapandji I.A. Λειτουργική ανατομική των αρθρώσεων (Τόμος 3). Επιμέλεια-μετάφραση: Νάτσης Κ.Ι. Ιατρικές Εκδόσεις Πασχαλίδης"